خدا وقتی من وتو
رو خلق کرد
نه موهای وزوزی منُ دید
نه گیسوان حریرو بلند
تورو
ما هردو کچل کچل بودیم
میدونی چرا
چون آدمی که تازه
از کوره آدم پزی بیرون بیاد
همه? موهاش سوختن
اگر ما هم اون موقع موداشتیم
خدا محو تماشامون می شد
مارو تنها نمیذاشت
تا شیطون بیاد
بایک دونه سیب گولمون بزنه
از بهشت بیرون بشیم
بیاییم این ناکجا آباد
ص...امیدی ...