من از این 

نم نم باران 

که می‌نشیند 

بر مژه‌های خیس چترم 

نمی‌ترسم 

همه‌ی ترس من از 

صاعقه‌های بی‌حاصل و 

این 

پل عابر لرزان است 

#ص_امیدی

@SS_omidi

بیا تا خورشید را 

قاب بگیریم و 

به خانه ببریم 

اینجا همه به تاریکی 

عادت دارند 

#ص_امیدی 

@SS_omidi

من و حسرت بازی 

چشمانت 

و چِک چِک 

قطره‌های باران شرم 

به دور از 

ازدحام پر هیاهوی شهر

#ص_امیدی 

@SS_omidi

پیچ و تاب زلف 

نگاهت

هزار جاده‌ی چالوس 

است

پلک ببندی، 

فاجعه برپا می‌شود 

#ص_امیدی

@SS_omidi

سهم من از دستان تو 

آرامشی ست 

که لای گلایول‌های سفید 

پیچیده‌ای  

و تا ابد 

روی این سنگ قبر 

خواهد ماند 

#ص_امیدی

@SS_omidi

گاهی در کوره راه زندگی 

کسانی پیدا می‌شوند  

که سایه‌ی خود را 

بر روی دیوار ، 

نشانه‌ی بزرگی می‌دانند 

#ص_امیدی

@SS_omidi

جنگل، پر از آرامش بود 

و صدای خدا 

از حنجره‌ی پرنده‌ها 

به گوش می‌رسید 

صدای پای آدمها 

و جیغ تفنگهاکه بلند 

شد 

همه چیز به هم ریخت 

#ص_امیدی

@SS_omidi

روز روشن همه چیز را 

بردند و رفتند 

ما تازه 

یادمان افتاده 

که دزدگیر دیجیتال و 

دوربینهای مدار بسته 

نصب کنیم 

#ص_امیدی

@SS_omidi

به کجا می‌رود 

این قافله 

گویی قافله سالار 

به رختخواب مرگ 

خزیده است 

#ص_امیدی 

@SS_omidi

آنکه قلمش 

فقط مجیزگوی دیگران 

است 

نمی‌تواند انسان صالحی 

باشد 

#ص_امیدی

@SS_omidi